O sırada müdür beni sigarada odasına zütürdü...

Artık son sigaraları içecektim bu okulda...

Hani çok garip bir duyguydu 3 sene uğraşmıştım ama herifin biri gelip tüm hayatımı gibmişti...

O an ne kadar zavallı biri olduğumu anladım. Okuldaki bu itibarım benim gözümü kör etmişti. Okul benim tek gerçekliğim olmuştu. Bu okul dışında ben hiç kimseydim...

Artık okuldan atılacağım belliydi amk. Yani bir kurtulma imkanım yoktu ama ben yine de sordum :

" hocam yok mu bir çaresi gözünüzü seveyim her şey bir anda bitmemeli siz de biliyorsunuz çok emeğim var benim bu okulda. "

Müdürün ağzından şu acı sözler döküldü...

" tek çaren başka okula nakil olmak."