Öncelikle "hoş geldinlerden" dolayı teşekkür ediyorum. Her ne kadar bin bi ortamımız olsa da sevgi doluyuz lan. Kendimce bir hikayeye başlıyorum devam etmem için up veya şuku istemiyorum. Trend taku yokken eski inci öyle miydi dıbına koyim. çok uzatmadan bugün bitiririm hikayeyi, başlıyorum;

20 yıl kadar önceydi. Sünnet olduğum o gün, afedersiniz gibimin daşşamın kırpıldığı o gün... Kirvem Necmi abi bana hiç unutamayacağım "Dayan Hikmet, dayan koçum! Acı çekmeden erkek olamazsın ama asıl erkeklik acılara dayanmaktır. Dayaaan!" öğütlerini vermişti. Necmi abi mahallemizdeki hemen hemen her çocuğun kirveliğini yapan siyah sakallı, donuk bakışlı ve kıraathanede Ekmek Teknesi'ndeki Heredot Cevdet misali hikayeler anlatan birisiydi. Zaman zaman nikah şahitliği de yapardı.

Hiç unutmam Asuman ablayla sünnetçi Rıfkı abinin düğününde nikah memurunun "sizler de şahit misiniz?" sorusuna "değilim ulan, böyle bir rezalate şahit değilim. pekekentle evlenen huur mu olur dıbına koyim!?" diyip kimse şoku atlatamamışken dayak yemeden ortamdan ayrılmıştı. işte böyle biriydi Necmi abi...