Annem, bizim geldiğimizi gördüğü için kapıyı açık bırakmıştı. Biz kapıya yanaşınca, kapı ansızın kapandı. Annem, kapıyı tekrar açtı. Ben, içeri girdim; hoca ise girmedi. Bana bakarak, “Ben, ilk etapta giremem.” diye konuştu. “Neden?” diye sordugumda, “Bu hane, hiç hayırlı değil. Size burayı kim ve ne vakit sattı?” “Ne ilgisi var!” dedim. “Size burayı satan kişinin başına da aynı olaylar gelmişti.” “Peki sen nerden biliyorsun?” dedim. “Satan şahıs, çok ucuza sattı.” ve hiç bir şey demedi.
Bana, “Beni sana kim önerdi?” diye konuştu. “Arkadaşım Dursun.” dedim. “O vakit ara Dursun’u!” “Niçin ki?” dedim. “Sen, ara Dursun’u!” Aradım. “Ya Dursun, bugün yanına ugradım ya,” “Alo, evet dinliyorum seni…” “Bana bir hoca bul diye.” Dursun, ansızın telefonda gülmeye başladı. Bana, “Sen içtin mi?” diye sordu. “Hayır, ne ilgisi var! Şimdi dedim ya!” “Arkadaşım, beni geçen sen memleketime ugurlamadın mı?” deyince şok geçirdim başka bir deyişle. “Sen hala gelmedin mi? Evet, o vakit ben kimle konuştum?” derken, “Ooooo, hadi işim var. Bitince ararım.” deyip yüzüme kapattı telefonu.