Süleyman-“Gel lan içeri. Kapıyı ne çalıyon karı gibi.” Kapıyı açıp içeri girdiğimde

b-“Geçen yanında kadını görünce tekrar olursa diye kapıyı çaldım. Kızmıştınız.”

Süleyman-“Gel bir posta da sen kay mı dedik? Karı çıplak diye saçma sapan bir tepki verip korkak gibi utanmasaydın sana kızmazdım. Herkese sana benim çırağım diyorum lan. Sen ne yapıyorsun? Hiçbir şey. Eline bıçak al mahalle kavgasına gir desem ilk sen ölürsün ki benim alemime nasıl giresin.” Haa. Bu arada. Benim alemim dediği kumarhanesi var. Öyle küçük değil. Büyük bir kumarhane. Yani zengin. Ama gaddar biridir. Güya bunlar alıştırmaymış da rahat yaşarsam güçlenemezmişim de palavra işte. Kölelik yaparak mı güçleneceğim? Her gece sarhoş seni meyhanelerden toplayıp bir de üzerine “daha içecektim lan gavat” deyip dayak yiyerek mi güçleneceğim? Hiç sanmıyorum. Aksine. Ölüme yaklaşıyorum. Bu gidişle son yolculuğuma uğurlanacağım. Zaten ölsem de sıkıntı değil. Artık pek umursamıyorum. Verdim ilacını ve:

b-“Kahvaltı hazır. isterseniz buyurun.”

Süleyman-“En azından yardımcılık kısmını tam yapıyorsun. Buna bile kafiyim şu an keyfim yerinde.”

b-“Hayırdır inşallah.”

Süleyman-“Hayırlı olmasa keyfim yerinde mi olur lan salak. Sende tam bir gerizekalı tipi var. Bak yine durduk yere sinir ettin beni. Bizi yemeğe çağırdılar akşam. Bu sektörün büyükleri herkes bu yemekte olacak. Sen de geliyorsun. Bak sana şimdi dümdüz bir takım kiralarız. Yemeği yer kendimizi tanıtır döneriz geri.” Buram buram tehlike kokuyor.

b-“Siz nasıl uygun görürseniz.”

Süleyman-“O nasıl konuşma tarzı sokuk. istersen şurada adet de geçir. Bak sakın orada da bu şekilde konuşma. Yoksa eve geldiğimizde kömürlükte değil sokak köpeklerinin yanında uyursun. Anladın mı beni?”

b-“E evet. An anladım.”

Süleyman-“Kekeleme lan. Bak ya. Ne güzel keyfim yerindeydi. Sana kahvaltı yok. Çık dışarı dolaş adam akıllı nasıl davranacağına çalış gözüm görmesin seni. Akşama evde ol. Takımını da bizim Rafet’ten al. Benim selamımı söylersin.” Bu adamdan nefret ediyorum. Cidden. Çıkarken kapıyı biraz çarptım. Ama biraz. Yani kesin anlamamıştır çarptığımı. Tam bir korkağım.