Eğitimli bir akademisyen de eğitimsiz tüm gün kıraathanede tavla oynayıp çay içen ilkokul mezunu bir dayı da chp'ye oy verebilir. Mehmet Barlas gibi genel kültür düzeyi yüksek bir gazeteci de AKP'ye oy verebilirken dağdaki ilk okul mezunu çoban da AKP'ye oy verebilir. Kısacası politik tercihlerimizi eğitim düzeyimizden çok başka unsurlar belirliyor (hayat görüşü, büyüdüğümüz ortam, çıkarlarımız vs.). Bu yüzden bu argüman sıkıntılı.

Arabanın ise nasıl çalıştığı bellidir. Trafik kuralları da bellidir. Bu yüzden bu konularda rahatlıkla kısıtlamalar yapılabilir. Ancak politik tercihlerde uzmanlar bile kendi arasında anlaşamazken (örneğin son referandumda Kemal Gözler gibi bir anayasa profu hayır derken, burhan kuzu gibi başka bir anayasa profu evet diyordu) kesin doğrular olduğunu söylemek pek makul değil. Dolayısıyla bu konuda yaş dışında başka kısıtlamalar yapılması pek mümkün gözükmüyor. Çeşitli ülkelerde yıllarca önce vergiye göre, eğitim durumuna göre, bilgi düzeyine göre kısıtlamalar yapılmıştır ancak bunların sonucu aristokrasi olmuştur.