10 yaşındayım. Koyu Galatasaraylıyım. Galatasaray uefada döktürüyor o sene. Gel gelelim birde dayım var koyu Fenerbahçeliydi. Galatasaraylı arkadaşı yoktu o derece koyuydu. Her maçına giderdi. 18 Mayıs günlerden. Galatasaray istanbula kupayla geliyor bende nasıl bekliyorum. Acaba kim zütürecek derken annemin doğum sancıları başladı babamlar toplanıp gitti kardeşim doğacak. Evde kaldım tek. Dayım geldi baktı ben televizyona bakıyorum mazlum mazlum aldı sırtına yürü len dedi. Gidiyoruz istanbula. Galatasarayı karşılamaya. Adam koyu Fenerbahçeli. Girdik havaalanına Hagiler popescular Millet çıldırıyor mutluluktan ateş almış istanbul o gün. Aşık olmuştum istanbula. Dayım Galatasaray diye bağırıyor sırf beni mutlu etmek için. Bana almış köfte ekmek al len kerata diyor. O günü hiç unutamadım. Babasız büyümüştüm babam şehir dışında çalışıyordu ama dayım hiç ekgib etmezdi bizden ne parasını ne sevgilisini. Bugün faili meçhul bir kişi tarafından öldürüldüğü gün. Tam 5 sene oldu. Silah kaçakçılığı yapan arkadaşını ihbar ettiği için. Kalbim seni unutursa kökünden kurusun. Mekanın cennet olsun yürekli adam.