Bunca kelimeyi sarfetmek benim için kolay değildi ve karşılığında bir şeyler bekliyordum. Karşılık vermese de olumlu olumsuz tek bir kelime bekliyordum. Yeşeren umutlarım solarken son kez yağmurun yüzüne baktım. Hala düşünceliydi. Kafamı sol yana çevirince siparişlerin geldiğini gördüm. Sinirlerime hakim olup alttan almaya karar vermiştim. Garson içecekleri koydu. Yağmur dedim. Ses vermedi. Biraz daha sesimi yukselttim. Yağmur dedim. Kafasını sonunda kaldırdı. Kahvesini uzattım. Gözleri dolmuştu. Yüzündeki ve gözlerindeki derin hüzün yüreğimi burkmustu. Ettiğim kelimeleri duymadığını düşünmeye başlamıştım. Oralı değil gibi davraniyordum. Kahvemi iki elimin arasına alarak önüme bakmaya başladım. içim alev alevdi ama ellerim buz gibiydi. Ellerimle sardigim kahve ellerimi ısıtmaya yetmiyordu. Zedelenmiş duygularım beni çok yaralamıştı. Gözlerim dolmak üzereydi. Birkac saniye sonra buz gibi ellerim bir anda isinivermisti. Kafamı kaldırdım. Yağmurun gözleri dolu, bakışları buruk, elleri ellerimin üstündeydi. içim eriyordu. narin sesiyle xsnafu dedi biraz zaman istiyorum senden dedi. Seni tanımak istiyorum. Karşımdaki adamın dışı gibi içi de güzel mi bunu bu kadar kısa sürede bilemem ne olur beni anla dedi. Elleri ellerime degdikten sonrası benim için hayal gibi geliyordu. Yağmur haklıydı. Henüz tanımıyordu beni. Bende onu. Haklısın sanırım diyebildim. Sonra tekrar ettim. Haklısın.