O gün yataktan kalktığımda, kendimi çok yorgun hissediyordum. Hafifçe doğruldum. Aşağıya indim ve bu yalnız evin yalnızlığının sessizliğini her zamanki gibi en derinlere kadar hissettim. Çayımı koydum, kahvaltı ederken Murat beni aradı:
Murat: M
Ben:B
M: olum nerdesin lan sen gitmiyor muyuz?
B: hasgibtir o gün bugün müydü lan unutmuşum. Hemen hazırlanıp çıkıyorum.
Murat babadan zengin bir çocuktu. Eski bir bağ evi vardı bunların. içine yıllardır girilmemişti en son dedesi girmişti ve dedesi de seneler önce vefat etmişti. Yolculuğa ben Murat benim sevgilim Ceyda ve arkadaşımız Melisa katılacaktı. Melisa'yı garip buluyordum her zaman. Bilmiyorum belki de bana öyle geliyordur ancak hareketleri hep biraz farklı olmuştu. Ama bugün için mutluydum tabi diyorum olum Ceyda'yı eve atarsın neler neler akarız falan. Ama hiç planladığım gibi olmayacaktı. Önce yol üstünde olduğu için Melisa'yı arabayla aldım. Yine o soğuk bakışları içerisinde insanda şüphe uyandıran yavaş ve donuk yürüyüşüyle bindi arabaya. Hiç bir şey söylemedi. Sürmeye devam ettim. Ceyda'yı aldım ve günaydın aşkım diyerek bana güzel bir öpücük kondurdu. Ardından Murat'ı aldım ve bastık gidiyoruz. Yaklaşık 6 saat sonra bağ evine varmıştık. Hava da kararmıştı.
ilgi gelirse devam ederim.