evliyim henuz cocuk yapmadik ve de dusunmuyoruzda. Yani iki kisilik bir aileyiz suanda. Sadece ben calisiyorum bir fabrikada ve uni mezunuyum. Evimiz kira. Evimiz degil yani aslinda. Her neyse. Bugün oyumuzu kullandiktan sonra ev alisverisi yapmak icin pazara gittik. Aldigimiz seyler pazar gününe özel olsun diyerekten beyaz et yani tavuk ve kola. Bunlarin disinda beyaz peynir, zeytin bir kilo domates, bir kilo salatalik, bir kilo kiraz, son zamanlarin trendi sadece bir kilo patates ve bir kilo sogan aldik. 100 lira ile ciktik yola 3 5 lira bozuk para ile geri geldik. Onla da iki ekmek aldik 1 lira 25 kurustan ve 100 lirayi tukettik. En fazla bir saatte. Ve beyler ben o 100 lira icin fabrikada 8 saatten hatta yoluda katarsak 10 saatten iki günümü veriyorum. Yani en nihayetinde bir aylik maasim kiraydi faturaydi yiyecek ihtiyaci falandi anca döndüyor bizi. Ne olmasi lazim eşiminde çalismasi lazim ki belki bir evimiz olur ne bilim cocugumuz olur bakabilelim diye. Kölelik esasina dayali bir yaşam yasadigim, yasayacagim veya esime yasatcagim. Muhalefetim particilik degil muhalefetim bana sunulan imkanlarda. Aldigim asgari ücretle en asgari sekilde yasamak hic birimiz hakki degil. Hayirlisi buymus secim sonucunda ama hic ic acıcı degil gelecek.