Yirmili yaşlarımın başında umutlarımı cebime koyarak yola koyulduğum zamandı yanlış hatırlamıyorsam. iç anadoludan geçen tren soğuğu içime, iliklerime işlemişti. Yazın bitişiyle birlikte geride bıraktığım şehrim uzaklaşıyordu, sanki uzun süre ayrı kalacağımızı bilerek uğurlamıştı beni. bir matem havasında.