ben askerliği şırnak uludere'de yaptım, 156 günün tamamında da askerliğe sövdüm. şimdi çıkıp bedelliye karşıyım demek ikiyüzlülük olur. ama şimdi çıkıp bedelli yapanları görünce içimden sövmüyorum desem de yalan olur. hele ki bedelliye imkanım varken (o dönem bedelli çıkmadı mk)
-hiç-vatan borcunun bedeli olur mu len mq... ayaklarına girmeyecem. uyuz oluyorum size; çünkü kıskanıyorum; akıttığım her damla tere, canımı ortaya koyup ırak sınırında tuttuğum 12 saatlik nöbetlere, ktm'lerde yerlerde yatırılmama, gökyüzüne verilen istikametlere, bataryası boş mayın tarama cihazıyla çıktığım mayına, başımın üstünden geçmiş taciz atışlarına, yoluma döşenmiş, terhis günümde son anda ihbar sonucu çıkarılan mayına, ortasu köyünde barış annelerinin eyleminde yediğim barışçıl küfürlere, silopi'den askeri konvoyla geçerken atılan taşla kucağımda tuz buz olan transitin yan cdıbına ve 7 saat camsız gittiğim o diyarbakır yolculuğuna, özetle hayatımdan çalınan 156 güne yanıyorum.
bedelli yapın, yapın ama ben görmiyim hadi