Özlemişim evimi. Nedense yaşadığım yerle ilgili bir farklılık sezemedim. Sadece yatak odamdan sütyen çıkmasa iyi olurdu. Yine yattığım gibi uyudum direk. Uyku düzensizliği yaşamaya başlamıştım. Bunu düzeltmem lazımdı.

Uyandığımda karşı binadaki Mahperi yine her zamanki gibi balkona çıkmış Marllborasından çektiği dumanı bütün yorgunluğu bırakırmışçasına üfleyerek cezbetmişti beni.

E-sigaramı özlediğimi fark ettim onun dumanı üfleyişini görünce. Doldurdum likitini, geçtim bende balkona. O da yeni bir dal yakıyordu, bana keskin bir bakış attı, arkasını döndü. Takmadım bende onu. Düşüncelere daldım geçtiğimiz günlerde yaşadığım olaylarla ilgili. Hiç anlam veremiyordum neden Ankara’da olduğuma. Aslında Ankara’da bulunmadan öncede neler yaşadığımı dahi hatırlamıyordum, beynim internet erişimini kesiyordu düşündükçe. Türk usulü denedim. Beynimi kapatıp yeniden açmayı denedim, olmadı. Böyle bir şey mümkün değildi.