Hikayeyi devam ettirememişti şimdi söz verdiğim gibi bitiriyorum. Yeni başlıktan devam etme sebebim en azından aramıza yeni birilerinin katılıp hikayeyi okuma imkanı olmasındandır .
Hikayenin önceki partları (bkz: vicdanı olmayan insanlar nefreti diriltti)
Sudenaza sarıldım kokladım . Abi ben acıktım dedi . Hadi abim içeri git yengene de sana hazırlasın bende geliyşm yanına desim . Kapıdan çıkarken birden durdu döndü bana abi annemi ziyarete gidelimmi bizi görürse daha iyi olur iyileşir hemencik dedi . O ara ablamda bende bittik . Yok abim göstermezler şimdi zaten gelir oda bi kaç güne dedim ama nasıl dedim . Sudenaz çıktığında ablam hüngür hüngür ağlıyodu . Sarfılı ayağının üstüne kalkmayı denedi yere yapıltı ayağının durumu kötüydü . O ara sinir krizinden çatlayacaktı bense onu dizginlemek için kendimi zor tutuyordum . Allahım ne günahımız vardıda bize bunları yaşattın diye isyan edip saçlarını yoluyordu Suna ablam . Birden içeri öfkeyle babam girdi . Suna ablamı saçından tuttuğu gibi öbür tarafa fırlattı . Bense olayın aniliğinden dona kaldım bi kaç saniye duraksadım sonra ayağa kalkıp babamı tuttuğum gibi yizünü yumruklamaya başladım . Yaşlıydı karşılık veremiyordu . Durduğumda yüzü kan revan içinde kalmıştı dudağı kaşı her yerinde patlaklar vardı . Yığıldı köşeye . O ara abim olacak seyfi iti girdi babamı o halde görünce üstüme yürüdü bana yumruğu salladığı gibi yere yığıldım kalktım birbirimize yumruk sallıyorduk ardı ardına .