suzerain1 şiirleri

Sevindirdi, güldürdü, ağlattı ve üzdü hayat seni.. Dört mevsimi bir arada yaşamayı öğretti sana. En çokta kışı özledin. Yanındayken içini ısıtan ellerini, martılara simit attığınız o vapuru, gözlerinin gözleriyle seviştiği o parkı özledin.. Bekledin. Gelmeyecek biliyordun ama yine de bekledin. Küfürler ettin sağa ancak sol'una edemedin. Kırmak istemedin onu. Kendini parçaladın ancak ona dokunamadın.. Ne git diyebildin ne de sen gidebildin. Oradaydı ancak gözlerine eskisi gibi bakmıyordu artık. Sanki sıradan bir yabancıymışsın gibi.. Son kullanma tarihin geçmişti ve onun kalbinin tozlu raflarında kaybolmuştun artık. Sen gözlerini o'ndan ayıramazken o kaybetmişti seni. Pazarda evladını kaybeden bir anne gibi. Sen kayboldun sanıyordun ancak o çoktan çekip gitmişti. O kalabalığa mahkum etmişti seni.. insanların masum olmadığını biliyorsun artık. Maskenin altındaki yüzleri görebiliyorsun. Kimsesizlik herşeyin oldu. Kaybetmeyi öğrendin.. içindeki kocaman boşlukla kocaman adam oldun. Herşeyin anldıbını yitirdiğini fark ettin. Meğerse güzel olanın o olmadığını o'nu güzel yapanın sen olduğunu fark ettin ama yinede öyle sevemedin bir daha kimseyi. Bir daha o'na baktığın gibi bakmadın kimseye.. O'nu beklediğin gibi beklemedin kimseyi..