hatun lise son öğrencisiymiş. yatılı okuyormuş. malum liselerden birinde. anladınız siz. ha bu arada, kız harbiden beni tanımıyormuş. ibrahim dediği elemanın numarasının son 4 hanesi atıyorum 42 32 ise benimki 42 22. öyle bir karışıklık olmuş ama söylediğine göre iyiki de olmuş. benim gibi birini tanımış. ama bir sıkıntı var, benim yaşadığım memleketi o malum lisedekiler de aileleri de genelde sevmez, önyargılı olur. ben de onlara karşı pek sıcak değilim hoş, ama büyük konuşmamak lazım tabi. ki bu hanımkızla da öyle oldu. şaka maka gecelerce konuştuğumuz için ben de sesine alışmıştım. sonra ne oldu? ee ikimizde aynı şehirde değil miyiz, neden telefonda konuşuyoruz ki? müsait olduğun bir gün haber ver bir kahve içelim dedim... tamam dedi.