inci itiraf

yakın bir arkadaşımdan hoşlanıyorum. ilk başlarda her şey farklı, yani sırdaş dertleşme anlamında olmuştu ilişki. son 1 hafta ise, hoşlanmaya başladım. Sanırım yalnızlığın verdiği bir etki oldu. büyük ihtimal kendisi benden hoşlanmıyor. birlikte derslere girip, bir yerlere gidip içtiğimiz oluyor. evlerimize davet olayları falan bilemiyorum ama hoşlanmıyor benden eminim. başka bir çocuğa aşık ve unutamıyor. onu unutmak için 3 hafta önce biriyle çıktı ve ayrıldı. bunu yeni öğrendim ve çok üzüldüm. bana anlattığı şeyler kendimi kötü hissetmeme neden oldu. yaklaşık 9 saat oldu ve mesajıma dahi cevap vermedi ve sanırım yazmak istemiyor. Mesajım ise derse geliyor musun idi. bugün duygularımı dile getirmeyi düşünüyordum, ama iyi ki getirmemişim kıza. kötü bir cevap almak hoş olmazdı. bölümden birkaç huur evladı ise, benim yanımda takılmasına rağmen kıza yürüyor. elimden bir şey gelmiyor. evine kadar bırakmalarım, soğuktan ve yağmurdan korumak için ceketimi vermelerim, her anında yanında olmamın ona hiçbir duygu yaşattığı yok. sadece benim olaylara karşı saflığım var sanırım. bundan önceki ilişkimden ötürü böyle oldum sanırım. biraz duygu karmaşası falan. şu an üzüldüğüm tek nokta, bir dönem arkadaş olarak gördüğüm kızdan hoşlanmam. bu kadar kötü nasıl olabildim ben. kendimden utanıyorum ve artık kıza fazla ilgi göstermeyeceğim. ne hali varsa görsün, önümde sınavlar var. umarım herkes sonunda mutlu olur, demek istiyorum ama o kıza yürüyen sınıf arkadaşlarımın ta anasını gibeyim

edit:yürüyen sınıf arkadaşımı kız daha önce bana anlatmıştı geçen sene yürümüş o da pas vermemiş çirkin falan diye. şu an görüştüklerini öğrendim. kızlara güvenen aklımı gibeyim.