buluştık bir şeyler yedik. sırt çantamdan çıkarttığım gülü ona uzatıp ona sevdiğimi söyledim. gözleri dolmuştu . ben kabul edemem dedi kalktı e gitti. gib gibi kalmıştım kafenin ortasında. garsonla göz göze geldik. bana acıyarak bakışını hala unutmam
ertesi gün canan da sevim de bana garip bakıyorlardı. haklılardı belki de. dışardan bakınca halille ben şu benim şu benim diyip kızlara yürümüş gibi duruyorduk
son tenefüs sevim elime bi kağıt tutuşturdu(telefonun olmadığı zamanlar liseliler böyle iletişim kurarlardı). çıkışta eski parkın oraya gell yazıyordu. çıkışta gittiğimde. anlatmaya başladı. beni telkin etmeye çalışacağını düşündüm hani "sen çok daha iyilerine layıksın" gibi boş sözler vardır ya
ama duydukların şok ediciydi. anlattığına göre sevimin beni red etmesinin nedeni cananın beni sevmesiymiş. kankamın sevdiğiyle çıkamam dedi. ben beynime kurşun yemiş gibi oldum. bu kadar taktan bir durum olabilirmiydi. ben artık bunalıma girmiştim . bu kızların defteri de böyle kapanmıştı.