Babam sordu "ne oldu koçum"
"Baba" dedim. "Ben bir kız arkadaşımı bekliyordum onunla çok özel planlarım vardı bugünlük beni bağışlasanız da bu günlük sadece müsade etseniz olur mu?" dedim. Babam bana baktı şöyle bir süzdü beni "ulan it büyüdün de çakallık mı yapıyorsun" deyip hafifçe yanagıma tokat attı ve tebessüm etti ekledi "tamam ben şimdi annenleri alıp gideceğim hataya düşme hee para lazım mı?" diye sordu. Telaşlı şekilde "Yok baba sağ ol deyip geçiştirdim.
Nihayet babam annemleri ikna etmişti ve 10 dakika içinde kalkıp gittiler koltuğa oturup derin bir oh çektim.
Şimdi her şey başlayabilirdi ya da her şey olabilirdi yeter ki aileme sıçramasın.. Beni bu karanlıktan sadece biri kurtarabilirdi o kişi Şeref abiydi.
Şeref abi mafya babasıydı çeşit çeşit mekanı olan, adamları olan vakti zamanında babama çok desteği olan bir adamdı. Ona gitmeliydim o sırada telefonuma bir mesaj geldi, mesaj Kaderdendi.
"Sakın kapıyı açma, sakın dışarı çıkma.." ardına da ":(" şu işaret vardı.