Bugün 19.02.2019, Bugün hayatıma tarifsiz giren ve çok kötü çıkan sevgilimin ölüm yıl dönümü. Bunu paylaşıyorum çünkü onu yazılarım ile yaşatmak istiyorum.

Onunla tanıştığımızda lise yıllarımdaydım, gene bir okul çıkışıydı ama çok güzel günleşli bir gündü. Cebimiz de 3-5 krş paramız var arkadaşlar ile topladığımız dedik ki gidelim okulun yanında ki kafeye bir çay içelim, gittik oturduk bir kız vardı cafe de okulda hep gördüğüm ama konuşmadığım biri arkadaşları ile oturuyor du bir anda kalktı gitti ağlayarak arkadaşları da gülüyorlar arkasından böyle gülüyorlardı bende dedim bir gidiyim yanına konuşayım ama önce kafeci Selim abiden yalvardım kahve almak için çünkü cepte 3 krş para var yetmez bile bir içeceğe neyse aldım gittim oturdum yanına verdim kahvesini yaklaşık YARIM saat konuştuk dostlarım
bana yarım saatte anlattıklar beni harap etti içkiye ve sigaraya vurdurttu.

Hemen onu da anlayayım : Küçükken ailesi doğar doğmaz babannesine vermişler kızı tam tdıbına 7 yaşına kadar hiç arıyıp sormamışlar bile kızı. Derdi ki babam bir gün geldi görmeye geldi ama alıcak böyle evimize zütürücek gibiydi ama almadı benim en üzüldüğüm gün o gün derdi. Yıllar geçmiş babannesi kıza bakmamaya sokağa salmaya başlamış. Kız sokakta oynarken bir keresinde bit bulaşmış ve sokakta yıkıyıp hortum ile dövmüş en kin güttüğüm gün o gün derdi. Babası bu olaylardan sonra gelmiş almaya zütürürken kız tabi küçük kağıt helva istemiş kardeşi de yanında demiş ki baba ben kağıt helva istiyorum almamış param yok demiş ardından dövmüş göndermiş kızı tek başına o gider gitmez diğer kardeşine alıp gelmiş bana bunu anlattığında evinin önüne kağıt helvalar koymuştum diğer gün babası beni görüp kızı gene dövmüştü. işte anımın en can alıcı noktası şudur gece 2 de ateşlenmiş o zaman fakiriz ne telefonumuz var ne birşeyimiz annesi diğer kardeşine bulaşmasın diye gece 2 de sokağa atmış kızı. izmiri bilen dostlarımız bilir Karşıyaka ile Buca arasında bir hayli uzun yol vardır kız bucadan taa karşıyakaya yürümüş benden yardım istemek için gece yatıyordum geldi camıma taş attım bende korka korka açtım camı sonra gördüm içeri sokamazdım annemler uyanıktı ama ben çıkabilirdim camdan atlayarak camdan atladım yanına gittim o gün birlikte geçirdiğimiz en güzel gündü soğuktu hava üşüyorduk üstümüz de birşeyler yok donuyoruz o benim bacağıma uzanmış ben yorgunluktan gözlerim kapanıyor ama elim hala saçlarında okşuyorum. Yıllar yılllarr geçti kız büyüdü bu takipen ben de 3 yıl önce tam bugün canına kıydı. 20 şubatta anlaşmıştık buluşucaz diye anlaşmıştık süslendim saçlarımı limon ile yaptım apar topar çıktım evinin önüne bir baktım insanlar sandalye koymuşlar üstüne de bir çarşaf açmışlar oturmuş yemek yiyorlar bende dedim kızın babannesi falan öldü ilerledim kafamı çevirdim insanlar konuşuyorlar kız nasıl cesaret etmiş falan anladım o an içime bir ateş düştü sordum insanalara bahsettiğiniz kim diye Sena dediler sonra arkama döndüm gözlerim yaşlı halde koştum, koştum birşey yapamadım sadece koştum. Not bırakmış arkadaşı getirdi verdi üstünde şu cümleler vardı.

Yaşamımda ailemden çok yanımda bulunduğun için teşekkür ederim. Hayatımda tanıdığım en mütavazi insan oldun ama sana söyleyip ta söyleyemediğim birşey vardı ya heh şimdi söylüyorum 2 ay önce tecavüze uğradım artık dayanamıyorum o bana her dokunduğunda bedenimden soğuyorum kusuyorum saatlerce. Yazmıştı ben bunu gördüğüm de adam tutuklanmış, Sena Ölmüş, Ben ise harap olmuştum.

Eğer bir daha dünyaya gelirsem dünyanın bir ucunda olsa da gider onu bulurum gene yaralarını sarar saatler boyunca sarılırdım.