Sonra birbirimize baktık.Özlemimiz o kadar büyüktü ki bir dağa sığdırmaya çalışsak dağ patlar, etrafa dağılırdı özlemimiz. Ellerimle gel işareti yaptım. Sanki bunu bekliyormuş gibi hemen geldi ve omzuma koydu başını. Sarıldım ona, özlemişim sarılmayı, Kafamı kafasının üstüne koydum. Seviyordum onu, daha büyük ne olabilirdi benim ona sevgimden?
-HL-Özledim seni Esra
-E- Ben de seni çok özledim
Uyuyakalmışız oracıkta. inanın ki beyler çektiğim en rahat uykuydu. Sabah olmuş şehrin sakinliği yerini şehrin telaşına bırakmıştı.O çoktan uyanmış, güzel bir kahvaltı hazırlamıştı bile. Uyandığımı görünce gelip öptü beni. Hala inanasım gelmiyordu hiçbir şeye.Çok olanaksızdı. Bunlar bir yeşilçam filminde bile olamayacak şeylerdi. inanmak istiyordum ama.Hep böyle kalmalıydı dünyam. Zaten kimsem yok bir tek Esram var şu dünyada.Onu da almasınlar benden. Kalktım o masaya doğru giderken arkasından tuttum onu ve öptüm. Severdi böyle yapmamı. Yüzü gülüyordu dünün aksine. Oturduk kahvaltımızı yaptık. Bana gitmesi gereken bir yer olduğunu söyledi.Ben bırakayım dedim bir anlık taşkınlıkla. Olur dedi. Sonra aklıma geldi
-HL-Bırakayım dedim de bende araba yok ki
gülerek yanıtladı
-E- Biliyorum canım.Ben giderim.
masadan kalktı.
-E- Eh ben gideyim artık.
dedi.
-HL- Dur
-E- Noldu?
-HL- Seni seviyorum.
yüzündeki tebessüm bitiriyordu beni içten içe.
-E- Ben de seni seviyorum.
önce salondan çıktı. Sonra da evin kapısı açıldı,bir süre sonra da evden çıkmış olmalı ki kapı örtüldü.O değilde hiç küfür etmedim diyordum kendi kendime ki aklıma şerefsiz babası geldi.Bir güzel sövdüm ona. Artık günlük bir rutin haline gelmişti.