Bazen doğru bu kadar bariz iken neden hep yanlışı seçer insan? Belki sadece göremiyordur. Kör olmuştur gözleri onun parlamasıyla. Doğruya gidiyorum derken yanlışa gitmiştir tüm yollar. Belki sadece kolaya kaçmıştır. Doğru ona zor gelmiştir ve yanlışlarla yaşayabileceğine kandırır kendini. Peki bu doğru mudur? Yanlışa karşı direnmeyip kabullenmek gerçekten bizi değerli kılar mı? Kim bilir? Belki de hiç öğrenemeyeceğiz bu cevabı. Boş yere dolanıp duracağız o uçsuz arafta. Doğrunun eşsiz parlaklığı yanlışın karanlığını yutar belki de. Fakat işte o zaman anlayamayacağız neyin doğru olduğunu. Kaybolacağız o sonsuz ışıkta. Şu an olduğu gibi...
Ve aşk kaçırdı yine gözlerini gözlerimden.

Eskilerden yazdığım bir söz