Olm sokayım boyunuza ya

Ulan itler ömründe kısa olmanın ne demek olduğunu bilmeyen veletler bana laf sokmaya çalışmış.

Siz ümitsizlik çaresizlik ,ezik insan duygusunu yaşadınız mı ki şerefsizler.
Çocukluğumda hep uzun boylu olmak istemiştim. Basta her şey güzel gidiyordu boyum iyiydi ve uzuyordu ancak 16 yaşına geldikten sonra arkadaşlarımdan kısa olduğumu fark etttim. Ama nasıl olur benim babam 185 ve genetiğim mükkemmel. Nasıl annesi babası 160 olanlar 180 olurken ben nasıl 165 kaldım ? Bu benim gücüme gidiyordu, artık intihar bile düşünüyorum.

Bu çaresizlik bu acı beni parçalıyor elimden hiçbir şey gelmiyor. Tanrıya o kadar dua ettim ama hic bir zaman bana geri dönmedi. Ve bana yardım edecek bir varlığın olmadığını anlamam uzun sürmedi ve gençliğim bu hayalimin olmaması ile son buldu.Şimdi tek düşündüğüm şey intihar mı edeyim yoksa bu iğrenç bedenle devam mı edeyim.