Aşırı düşünme ve aşırı kurma hastalıklarım (Bu durum hastalıktır) nedeniyle etrafa olan dikkatim çok azaldı, bayağı yani. Annem camı kapatıyorum diyor, elimi camda tutuyorum ve fark edemiyorum bile. Ezildi sonunda. Annem de görmemiş ama benim fark edememem ilginç. Bunun gibi dikkatsizlikler çok ilginç ve özellikle ışıklarda pür dikkat kesiliyorum. Bu bir ilaçlık durum değil, yani buna mahsus ilaç almam uygun düşmez, zaten ilaçlar var. Ayrıca hafızamdan anlık çoğu şey siliniyor. Pek bir şey kalmıyor. Mesela ben birkaç yıl birini görmeyeyim, bir daha hatırlamam. Belki çok yakın akraba hariç. Lakin artık normalde gördüklerime de pek dikkat etmiyorum. Sürekli kuran biri olarak bu benim için bir ödüldür ayrıca. Hafızam daha fazla kurmam için yetersiz. Demans da değil bu. Bir nevi hasar gördü yıllardır içinde bulunduğum durumdan. Kurma olaylarına son vermek üzereyim, elimden gelen tedaviyi uyguluyorum. Biraz huzur lazım. Hafızayı boşver. Anıları da öyle. Biraz bilgi yeter. Huzur budur.