kubar panpanın yazdığı 36 kez dünyaya geldim anlatıyorum hikayelerini hikayeleştirerek yeniden yazıyorum

I

M.Ö. 3000

siyahlarla dolu bir hayat. 9 kardeşin en küçüğü "kül" benim adım. Babama "Ateş" diye seslenirlerdi anneme ise "yaprak".
Kardeşlerim ben doğana kadar ölmüşler sadece bazılarının isimlerini hatırlıyorum. 20 kişilik bir gruba öncülük ediyorum.
"sayla" ile sevişerek birlikte olmuştuk fakat "linja" bir savaşçı idi dövüş yeteneklerine hayran kalmıştım üstelik harika kalçaları vardı.
"kubar" diye seslendiğimiz bir erkek çocuğum oldu ona ayıracak vaktim olmadı hiç yiyecek için ava çıkmalıydık
su kenarındaki hayvanlar iş görürdü fakat gözümü ileriye dikmiştim. Keşf edilmeyi bekleyen yeni hayvanlar, ağaçlar hatta insanlar olabilirdi.
Uzun bir yolculuğa çıktım hatta o kadar uzun idi ki döndüğümde kubarın tek başına yemek yiyebilecek durumda olduğunu gördüm.
Grup teker teker aidiyet bildirdi bana bu babamın zamanından kalan birşey idi hatta kubar bile yapması gerekeni yaptı.
Kubar a asla yumuşak davranmadım babamın beni yetişdirdiği gibi yetiştirmek istedim, bir savaşçı olmalıydı ve öyle olacaktı.