efkarlı kedi

Hepimiz büyüklerimizden duymuşuzdur şu sözü: Ben senin yaşındayken ohoo... Bu söz özünde yaş için değil, yerinde olan sağlık için söylenir.

Dedelerimiz ve ninelerimiz, bizim genç ve sağlıklı olmamıza rağmen bir şeyler yapmaya üşenmemize söylenirler. Sağlıklı olsalardı neler neler yapacaklarını söylerler. Bunlar belki de bir nebze pişmanlık söylemleridir. Ellerinden o dirayet zaman içinde uçup giderken yaşayamadıkları tecrübeler söyletiyordur bunları. Onlar yerine biz gençlerin yaşamasını isterler. Bizse içten içe gülüp anlamazlıktan geliriz onlara. Farkında olmadan sahip olduğumuz bu "sağlık" olağanken, onların bakış açısından değeri bilinmesi gereken bir lütuftur. Her ne kadar bu serzenişleri hepimiz duysak da hastalanana kadar farkına bile varamayız bu lütfun.

Bir diyabet hastası için merdiven çıkmak ölum gibidir. iki kolu da dirseğinden ampute edilmiş bir savaş gazisi, kalan hayatı boyunca bakıma muhtaç yaşar. ileri düzey akciger kanseri hastasının dünyası yoğun bakım ünitesinden ibarettir. Lösemili küçük bir kız çocuğunun günleri hastane odasında uygun kemik iliğini beklemek ve sokakta ip atlamayı hayal ederek geçer. Bu teşhisler konulmadan önce hangisi sağlıklı olmak ve bu durumu devam ettirebilmek için çaba gösteriyordu ki? Hangisi düzenli spor yapıp sağlıklı besleniyordu?

"Son pişmanlık fayda etmez." diye bir deyim vardır. Sağlığımızdan olmadan onun değerini bilelim, onu olabildiğince koruyalım.