Hafız o iş o kadar kolay değil. Geçmişte komünizm ile yöneltilmiş milletlere baktığında devlet yapısı olarak şunu görürsün: Tek partili otoriter rejim. Devletin düşünürleri büyükleri vs bir partiye toplanır. Başka parti yoktur. O parti ülkeyi yönetir. Bu partinin başkanı da kral gibidir. Bu yüzden parti işleri yapanlar üst sınıf olurken okuyup doktor olan adam işçi sınıfı ile neredeyse aynı hayat şartlarına sahiptir. Devlet zoru ekonomiye yön verir. Bu da çıkan yaratıcı fikirleri azalttığı gibi ihtiyaç duyulan alanlarda gerekli iş gücü sağlanmaz ise kıtlıklara sebep olur. Mesela bütün ekonomik sistemi devletin denetlediği bir sistemde, muhasebeci olarak iş bulamayabilirsin. Tersine sen bir şirketin yöneticisi isen muhasebe işini yaptırmakta da zorlanabilirsin. Devletin parasız pulsuz senin işini millileştirme girişimi de olabilir. Bakmışsın çulsuz kalmışsın.

Senin yukarıda bahsettiğin o akım anarkokomünizm denen yaklaşıma daha uygun. Harbiden başkanın olmadığı, insanların kendini yönettiği anlayış çok güzel, kağıt üstünde. Bir otorite ve başkan ve ya hükmet gibi bir kavram olmadığı zaman toplum içinde gruplaşmalar görülür. Genel olarak da en son 2 grup birbirini kırar. Diğerine galip gelir. Galip gelen taraf malul olan tarafı ezer, köleleştirir ve tiranlığını ilan eder.

Şu adamı bir araştır, çevresini araştır bakalım. Fikrin değişecek mi.
https://tr.m.wikipedia.or...iki/Mahnov%C5%9F%C3%A7ina

Ekonominin devlet eliyle düzenlenmesi konusu şu an görüyoruz biz bankacılık sektöründe. Anası dikildi bankaların. Tekelleşmeye çalışıyor devlet. Pek yakında özel bankalar iş yapamaz hale bile gelebilir. O zaman görücem etrafta 2 milyon banka çalışanı işsiz gezerken hala otoriteryen görüşleri savunan gerizekalıları. Lafları zütlerini delecek.