efkarlı kedi

yaa işte öyle kedi. geldim yine yanındayım. kaç yıl geçmiş aradan. senin sigaraya başlamanın şerefine açmıştık başlığı da. sabaha kadar kaç paket bitirmiştik beraber. niye diye soracaksın hemen söyleyeyim: ben içmiyorum artık. öyle olması gerekti diyelim.. efkarı az kedi artık. mutluluk daha baskın.

biri var hayatımda kedi. işin özü bu. uzun zamandır vurgun olduğum biri. kaşına, gözüne, burnuna, mimiğine dişine, gülüşüne... en çok da gönlüne vuruldum. o kadar güzel ki...

her hareketi beni benden alıyor. yürürken sanki yere basmıyor, süzülüyor. saçları dalga dalga, gozleri masmavi.

uzun sürdü kedi. zorladı beni. bekledim. çok...
olmasaydı bile pişman olmayacağım fedakarlıklar yaptım diyelim. yok. belli değildi tabiki olup olmayacagı. olması mucize diyebilirim hatta. bana göre o kiim, ben kimdim. çok çaresizdim be kedi. ölümden döndüğümde ne kadar çaresiz hissettiysem onun bin katı kedi. belertme gözlerini. abartmıyorum.

https://youtu.be/knxuLQNReFI
ömrümün kısaldığını hissettim o dönem. tükeniyordum. neredeyse bitmiştim. Ömrüm sonbaharı da bitirmiş, aralık gecesinde bay ecel'i beklerken çekip çıkardı beni kuyu mu mezar mı belli olmayan o delikten. bir elinde boyaları, diğer elinde benim elim vardı. önce beni boyadı bilmediğim renklere. sonra renksizlik filtresini çekti aldı görmekten aciz gözlerimin önünden. ögretti sonra unuttuğum tüm renkleri bir bir. bir siyah vardı bende, onunkileri de koyunca sığmadı renk tablasına. taştı.

sonra ne oldu biliyor musun? gülmeyi de oğretti kedi. evet bana. şaşırma öyle. belki farketmedi ama çok iyi geldi bana.

e evet burdayım sonuçta. demek ki oldu bir şeyler ki geldim kedi. vefasız deme ama ayıp. kaç yılımız beraber geçti.