Ben de verandaya dönüp bir içki aldım ve içmeye başladım. Daha içkimden bir yudum almamıştım ki, evin uşağı olan Mehmet geldi. (Mehmet ben yaşlarda, uzun boylu, oldukça yakışıklı ve atletik yapılı bir gençti). “Hanım efendi istediğiniz bir şey var mı? Her hangi bir şey?” dedi.

O zaman benim jeton düştü, Mehmet bizi izlemişti. “Aslında var, ama bilmem ki…” dedim. O da, “Siz isteyin yeter!” dedi. Ben de, “gibini çıkart ta görelim o halde!” dedim. Fahişelik kanıma işlemişti sanki bu kadar kısa sürede.

O da çıkarttı, kocaman ve kalın bir gibi vardı. Mehmet gibini geri yerine sokup, “Ama burada olmaz! Benim müştemilata geçelim, orda devam edelim!” dedi. “OK!” dedim ve oraya geçtik…