1338

lk görüşte zat-ı aline 'bizden adam' sıfatını yakıştırdım çünkü adam bizden.
'biz' dediğim de, arasına alacağı arkadaşı mülakatla seçen izole bi topluluk filan değil; mevcudu 3 ila sonsuz arasında değişen, osuranın osurmasından herhangi bir çekince duymadığı arkadaş ortamlarına 'biz' diyoruz biz kendi aramızda. ha.. yanında osurur muyum, osurmam ama kastettiğim şu ki: ışık hızında samimiyet kurabilen biri olur kendisi.

aslında muhabbetimiz, toplasan 3 cümle 5 satırı geçmez ama bizdendir işte. misal, bi barda oturuyoruz diyelim. ortak arkadaşlarımın hepsi birden kalkıp çişe gitse de başbaşa kalsak hiç kasılmam; 'ne konuşucaz şimdi' gerilimi yaşamam. bilirim ki gitardan girer, opeth'le bağlar, cbü'yle şaha kaldırırım o muhabbeti. bizimkiler çişten dönene kadar da tokuştururum kadehleri.
işte ilk intibada böyle biriydi. şu vakte kadar başına neler geldi de ne kadar değişti bilemem ama mezun olmuş diye duydum, yakıştıramadım. garipsedim. bu sefer güldürmedi.