1. 101.
    +4 -10
    bu ayakta duruyor o anda yanımda, ben de bilgisayarın karşısında oturuyorum. o meşhur gülümseyişinden sonra elini omzumun üstüne koydu. "utanılacak bir şey yok değil mi gerçekten?" dedi. ben de "yooook neden olsun ki?" diye sorusuna soru ile karşılık verdim. sonuçta yine de ihtiyatlı davranıyordum son dakikada "ay sapık" gibi bir şeyle karşılaşırsam yannanı yerdim. tedbiri elden bırakmıyordum. bekliyordum ki hamle ondan gelsin diye.

    omzuma koyduğu elinin işaret parmağıyla yanağımı okşadı. böle uzun uzun değil ama yani süreye vuracak olsan 2-3 saniye bir şey. tam elini çekecekken başımla omzum arasına elini sıkıştırdım başımı eğerek. hala içten içe "ulan temkinli ol" filan diyorum.
    ···
   tümünü göster