randy blythe

günümüz metal piyasasındaki en sağlam vokalistlerden biri. vahşi, agresif, brutal ama her dediği anlaşılan, genizden söylemeyen, sertliği hırıltıyla vermeyen, sanki kendi konuşma sesi de böyleymişçesine rahat söyleyebilen bir vokalist. vigil'in başındaki solo söylediği "our father thy will be done... " bölümüne bakmak bile nasıl iyi bir vokalist olduğunu görmek açısından yeterli. 11th hour'un sonlarına doğru gitar ve davulun coştuğu kegib kegib devam eden bölümler, gırtlağını yırtarcasına haykırdığı "black label!" çığlıkları, as the palaces burn parçasında, ilk dizelerin sonlarındaki "... tools" ve"... fools" derkenki ses tonu, onu hep diğerlerinden faklı kılan özellikleri yansıtan örnekler. onun vokalini özel kılan da bu zaten. o, diğerlerinden farklı. duyulduğu an "bu o" denebilecek bir vokalist. ve lamb of god bu kadar sağlam albümlerle yol almaya devam ederse, o da adını daha çok duyuracak, sesi, imajı ve sahne performansıyla adından çok daha fazla söz ettiren bir metal karakteri olacak. ve tabii ki; bundan böyle hiç bir müzik türündeki hiç bir vokalist, randy'nin dediği kadar içten, gaz, hissettirerek ve acıtarak "ruin" (ruiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnn!!!) diyemeyecek.

ekşiden takviye amk