beş

yalnızlıktan unutuldu benim adım
siz üzülmeyin, ben alışığım
kedim bile uğramazken evime
çift kişilik yatak benim neyime

dört işlemden ibaret parmak hesabıyla bütün hayatım
eksildikçe saatler ömrümden, artıyor gelecek telaşım
anlattıkça ölmüşüm, umutlarımı duvarlara çarpa çarpa

uyandım
saat üç, dört, beş
bana hiç fark etmez
ne zaman çalınsa kalbim
derler ki "bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık"
kalan umutlarımdan birini seçip
hepsini, hepsini hep kaybettim
şimdi kendimden geri
ne kaldı, ne kaldı
kimseler duymadı
sadece duvarlar ağladı

düşün düşün hep bir sonraki adımı
bu yüzden unuttum hep yaşamayı
peşin peşin söyledim lafımı
acımadan kanattılar yaralarımı

dört işlemden ibaret parmak hesabıyla bütün hayatım
eksildikçe saatler ömrümden artıyor gelecek telaşım
anlattıkça ölmüşüm, umutlarımı duvarlara çarpa çarpa

uyandım
saat üç, saat dört, saat beş
bana hiç fark etmez
ne zaman çalınsa kalbim
derler ki "bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık"
kalan umutlarımdan birini seçip
hepsini, hepsini hep kaybettim
şimdi kendimden geri
ne kaldı, ne kaldı
kimseler duymadı
sadece duvarlar ağladı