tek entrylik hayat hikayesidir devamı yoktur

-uzun demeyin okuyun yalancı abazanlar, böyle bi dram, böyle bi abazanlık görmediniz-

ilkokulda zaten kızların karşı cins olduğundan bihaberdik.

ortaokulda sınıfta iki üç kız vardı hepsi de gebeşti. bi muhabbetim bile olmadı.

lisede dıbına koyim teknik liseydi sınıfta hiç kız yoktu.

sonra iki sene dersaneye gittim o da cemaat dersanesiydi haremlik selamlık.

kızlar teklif ediyo umuduyla kapağı attığım üniversite de bi tak olmadı amk bırak sınıfı, fakültedeki kızların sayısı yarım elin parmaklarını geçmez.

mahalle falan desen o da yok dıbına koyim paso taşınıp durduk hiçbi mahalleden arkadaşım olmadı karşı cinsten.

velhasılı kelam dostlarım iddiaya girerim içinizde benim kadar karşı cinse uzak bir hayat yaşamış olan yoktur kesinlikle.

hayatımda boyunca bir tek (rakamla 1) kız arkadaşım bile olmadı. bakın sevgili anlamında söylemiyorum, arkadaşım bile olmadı. telefonuma yalandan cansular seviller kaydettim.

ve bu yüzdendir ki yolda bi kız bana adres bile sorsa kitlenip kalıyorum amk, yanımdan bi kız geçince parfümünün kokusu gibimi kaldırıyor, topuklu ayakkabı sesi duyunca tahrik oluyorum, telefonda müşteri hizmetleriyle görüşürken sıvazlama moduna geçiyorum, otobüste karşıma oturan kızın beş kat elbise altındaki göğüslerinin şeklini hayal edecem diye şaşılık tehlikesi geçiriyorum...

ulan arkadaşlarımı görüyorum, sevgilisinden ayrılan kızları falan teselli ediyolar, kafeye gidip oturuyolar, konuşuyolar. olm basbaya canlı kız lan, saçları tırnakları göğüsleri falan var, seninle konuşuyo cevap veriyo.. bana adres sorduklarında bile ne diyeceğimi şaşırıyorum adam kızı teselli ediyo lan.

ben intihar etmediysem kimse etmesin amk.

bu arada; acımayın lan bana, acımayın huur çocukları, sizin de kız arkadaşlarınız var biliyorum, hepiniz yalancı muallaklersiniz