bir orospunun hakettiği sonu

üstümden büyük bir yük kalkmıştı ama hala düşünürüm bu olayı, vicdan muhasebesi yaparım. hayatımın içine eden bu huurdan intikamımı almıştım. ama olay onun için belki de çok küçük ve o anlık engelleyemediği bişeydi. biliyorum olabilirdi böyle bişey mümkündü. ama bir insanın ilk tecrübesinde böyle bişeyin sonuçlarını tahmin etmeliydi. vicdanımı en çok rahatlatan şey ise, benim sayemde intihar edeceği günden yaklaşık 1 ay daha fazla yaşamış oldu. en azından hayatının normal insan gibi yaşadığı son 1 aydı.

ben onun çevresine göre, herkese göre yabancıydım, olayı kimse bilmeyecek belki de haberi bile olmayacaktı. çünkü o kimsenin giblemediği bi huurydu. ben hiç kimsenin beklemediği beklenmedik misafirdim. ayrıca yakında çok çok uzaklarda olacaktım. en yakınımdakilerin bile haberi olmamıştı bu olaydan. üstünden tam 70 gün geçtikten sonra ben bu hikayeyi paylaşmaya karar verdim. sırf kendi vicdanımı son kez bir daha rahatlatmış olmak için.

dinleyenler için teşekkür ederim.

• **son***