kendini bir bok sanan gerzek erkekler

13 kanunisani 1302'de istanbul'dan konya'a doğru hicret ediyordum. rastladığım kervenserâylarda konukluyor, sonrasında tekrîr-i hicret eyliyordum. yol güzel ve güneşli idi. tabiîyyeyi şâmil şems lem'alarını etrafa saçıyordu. güneşin ziyâsı tatlı bahariyye haşerâtını rûyâlarından uyandırıyordu. bu haşerât da tatlı tatlı şarkılar terennüm ediyordu. lâkin sen benim birâder-i nâ-ihsânim, senin başlıkların yüzünden hicretim hüsn-i selâmetten çile-yi bîismetâneye döndü. seni herhâlde 22 kanûn-ı evvel'den beridir tâkip ediyorum. ulan kelb oğlu kelb, illaha bacaklarını zütüne mi sokayım? ciğerlerini söküp kasaplara mı satayım? göbek deliğindeki pamukçukları mı eğirip yastık dokuyayım? gibtir git dıbını yüzünü gibtiğimin evladı seni.