1. 151.
    0
    tuvalde. Servi ağaçları arasındaki toprak patikada elleri arkasında ayaklarını selam verirmiş gibi çaprazlamış bir kız. Kızın ince zarif bedenini gece ile aynı renkte askılı az dizüstü elbisesi kaplamış. Rüzgar omuzlarının üstünden saçlarını savurmuş. Gene de iri ela gözlerini görememek mümkün değil. Dudakları kapalı ama gülümsüyor. Sanki benle, hislerimle, saflığımla, ona aşık olabilme ihtimalimle alay ediyor.
    Aynen beni bigibletime binerken izleyen kız gibi.
    O tablo benim tablomdu.
    O an benim anımdı.
    ···
   tümünü göster