kim japon olmak istemez ki

biraz japon ol, japon!

dünyanın en büyük felaketlerinden birini yaşayan japonya’da insanlar, dünyaya “insanlık dersi” veriyo binler

• bir markette sadece 10 adet su kalmış, içerde üç müşteri var. sadece üç şişe su alıp çıkıyorlar. başkalarına da kalsın! market sahibi de sulara “felaket zammı” yapmayıp, aynı fiyattan satıyor

• tsunami nedeniyle sular altında kalan bir bölgede insanlar sıraya girmiş, tahliye botunu bekliyorlar. tekne geliyor, kargaşa yaşanmıyor, insanlar sırayla biniyorlar. kapasitesi dolan tekne hareket ediyor, diğerleri sırada öteki seferi beklemeye başlıyorlar. belki öteki tekne gelemeyebilir! bu düşünceyle “ben kendimi kurtarayım” diye can havliyle tekneye binmeye çalışan kimse olmuyor!

• bir süper markette elektrikler kesildiği için kasa çalışmayınca, müşteriler aldıkları malları zütürüp raflara yerleştiriyorlar!

yazıyı bağlamak için şimdi bir türkiye örneği gerekiyor. cengiz semercioğlu hürriyet’te yazdı: acıbadem maslak’ta i̇brahim tatlıses’ten sonra ziyaretçi akını olunca otopark ücretleri 5 liradan, 10 liraya çıktı!

i̇brahim tatlıses’in tedavisiyle büyük bir “reyting” yakalayan sağlık kuruluşu belli ki bununla yetinmiyor: hazır fırsat çıkmışken, etinden, sütünden, derisinden, tırnaklarından istifade etmeli!

aynı dünya, aynı zaman…

japonların insanlığın üst evresine geçmiş olduğuna inanmamak mümkün değil. artık “insan ol” diye uyarmak tedavülden kalkabilir:

-biraz japon ol, japon