0
bak panpa, kendi üzerimden değil de bir şakirtin üzerinden örnek vereyim mantıklarını anla. bu insanlar hayatta sınırlı bi zulüm görüp (ki bundan zevk alırlar) öteki dünyada sınırsız zevk sahibi olacaklar, öteki dünya yoksa ellerinde sınırlı bir acı kalır. bir ateist burada sınırlı bir zevk alarak öbür dünyada sınırsız acı duyabilir, veya sadece sınırlı bi zevkle dünyadan ayrılabilir.
şimdi soru şu, sonsuzun yanında sıfır kalan bu kısıtlı süreyi feda eder misin bu olasılık için? yoksa "kardeşim ben o kadar uğraşıp öldükten sonra elim şeyimde kalmak istemem" mi dersin. şakirtler için acı kısıtlı, zevk sonsuz. ateistler için zevk kısıtlı, acı sonsuz. seçim sana bana bırakılmış, istediğine inanırsın
