nesli tukenmis yazar

bir umut dudaklarına bakarsın. o kadar zaman ayrı kalmışsındır. onun özlemi içinde yanmaktadır. onu nekadar çok seviyorsan ona duyulan özlemin acısıda o kadar büyüktür. siz ona çoktan onu ne kadar özlediğinizi çeşitli şekillerle anlatmışsınızdır. şimdi ondan beklemektesinizdir. eğer o da sizi seviyorsa mutlaka sizi özlemiştir. beklersiniz, beklersiniz... bir türlü dökülmez o kelimeler ağzından. dünyanız başınıza yıkılır. bütün sevinciniz kursağınızda kalmıştır. size karşı olan sevgisinden şüphe duymayabaşlarsınız. ve kendinizi kafanızda oluşan yüzlerce paranoya arasına mahkum edersiniz. şüphe içinizi kemirir durur ve sonunda bütün sevinciniz, mutluluğunuz söner gider. keşke hiç gelmeseydim keşke onu özleyebilmenin değerini anlasaydım dersiniz. ne de olsa o kadar uzakta hayalinizde onunda sizi sizin onu özlediğiniz gibi özlediğini düşünerek hayal dünyanızda gayet mutlu mesut yaşdıbınızı sürdürmekteydiniz...