gececiler dertleşıyor vol 16

madem anlatan yok ben anlatim

şimdi ben biraz sorunlu büyüdüm pek ilgilenen alaka gösteren olmadı. gibim taşşama denk cocukluk yaşadım. vurdum kırdım astım kestim... hoş yaşadığım kasaba da küçük genelde herkesin birbirini tanıdığı bi yerdi. müsamaa gösterirlerdi. her çocukta olduğu gibi bendede baba korkusu vardı. babanın söylediği söz emirdi benim için. küçüklükten beri yakıp yıkan çocuk babanın bir bakışıyla muma dönerdi.

seneler geçti eğitim için izmirden istanbula taşındık. anadolu lisesini kazandım . babamın sene boyunca senden iyi mühendis olur mühendis zekası var sende zekisin yaparsın dile de yatkınsın halledersin telkinleriyle birinci sınıfı bitirdim.

hoş alan seçimindede tercih şaşmadı artık o kadar telkinden sonra kendime inanır oldum. sayısal bölümü seçtim

ortaokulda da hep uluslar arası ilişkiler istiyodum belkide ismin ilizyonundan dolayı neyse

liseyi bi şekilde bitirdik fizik max 3 geldi kimya ve biyolojiden sorun yoktu.

bu arada sacma sapan bazı olaylar yaşadım cok çatışmak istedim peder beyle olmuyo yapamaıyorum demek istedim olmadı. kelimeler geldi ama o lanet iki dudağın arasından bi türlü çıkamadı söyleyemedim

son sınıfa geldik sayısaldan artık nefret ediyodum. giblemedim sınavı hiç gram çalışmadım gezdim tozdum kazanamadım hali ile
sonuç geldi evde bi sinir harbi herkes bağırıyo yükleniyolar azar azar. bir allahın kuluda çıkıp demedi neden böyle oldu diye. hoş umrumdamı değidi bi kulağımdan giriyodu öbüründen çıkıyodu

geçen sene bi daha hazırladım yine çalışmadım. yine sayısaldan hazırlandım yine telkinler yine ümitler...

bilecik üniversitesi - elektrik elektronik mühendisliği ni kazandım.

ilk sene yine çalışmadım derslere bi şekilde sorunsuz geçtim. ama bölümden inanın zerre haz almıyorum. uyanırken hergün binbir küfür ederek kalkıyorum yataktan ama gelin görünki yine ses cıkaramıyorum. ruhum daralıyo afakanlar basıyo derslere girince.bir sene geçti ama nasıl geçti bi ben bilirim

şehiri desen bilecikli arkadaş varsa kusura bakmasında. istanbul ve izmirde yaşamış biri olarak ruhum daralıyo şehirde

şimdi arkadaşlarım sınava girmişler yine , güzel yerleri kazanan olmuş. bi sevinç hali aldı beni bide karmaşa hali

ne yapıcağımı bilemez haldeyim. okulu bıraksam bidahamı hazırlansam yoksa dondursammı.
hadi karar verdik peder beye nasıl anlatıcam.

edit:91 doğumluyum