1. 1351.
    +11 -1
    yukarı çıktığımda ben bile kendime şaşırıyordum.. ağlamıyordum çünkü.. heykel gibi dikilmiştim babamın yattığı odanın kapısının önünde.. günlerce işlenen bir günaha ortak olmuştum.. günahkar olmuştum.. hayatım boyunca taşıyacağım vicdan azabının bekçiliğini yapmak üzere usulca vicdanımla yüzleşiyordum... mikrop kapmasın diye tedbir amaçlı giydirdikleri önlük ve maskeyle babamın celladı olmuştum..

    ara veriyorum beyler. özür dilerim
    ···
   tümünü göster