kıyıya vuruyordu cesetlerim

Bir eğitim anısı:

Gün içinde ders aralarında coffee breakler veriliyordu ve bu araları üst düzey yöneticiler de bizleri daha yakından tanımak ve denetlemek için kullanıyorlardı.
8-10 kişilik bir gruptuk ve Tanıtım Müdürü hafif meşrep, insanı rahatsız etmeyecek terbiyesizlikte bir fıkra anlattı ve tabi gülmek zorundaydık.
Grup içinden bir arkadaş ‘Ben de anlatayım X bey’ dedi:
Bir gün ormanda yangın çıkmış, acaip bir hengame , tüm hayvanlar kaçmak için birbirini eziyor.
Ormanlar kralı Aslan olaya el atmak zorunda kalmış : ‘Herkes alfabetik sıraya göre kaçacak, birbirimizi eziyoruz!’
Tam o sırada bitin biri yampir yampir bacak arasından kaçmaya çalışıyormuş.
Aslan ‘Hop! Nereye bilader!’ demiş
‘Abi ben ‘am bitiyim’ demiş o da.

Derin bir sessizlik, birtek kendi gülüyordu , Tanıtım Müdürünün yüzünde ‘ananı gibecem’ sırıtışı ve gece ilk otobüsle arkadaşın gönderilişi…