1. 1.
    0
    evimin balkonundayım. ev dediğim lüks bir apartmanın birinci katı. balkonum bahçe gibi sen hesapla gerisini. masamda türlü çeşit meze, ızgara ve bir büyük şişe rakı var, birkaç saattir içiyorum. hava gündüz çok sıkıcıydı ama akşamın çökmeye başladığı şu saatlerde harbi güzel. üstelik yanımda bana kah servis yapan, kah eğilip öpen, kah isteyince veren bir de amlı var. yarın sabah erken kalkmak zorunda değilim, bu amlıya muhtaç değilim, istersem veririm yolu başkası gelir.

    ama şuna inan ki en az senin kadar ben de yalnızım.

    özet: koşullar içimizdeki ölümcül yalnızlığı tedavi etmez iki gözüm.

    afiyet olsun, şerefe...
    ···
   tümünü göster