4 yıl

derman'ın çıkışı verildikten sonra ermanı çağardım. neslihan ofise geldi o arada. gömleğimin kan olduğunu işaret etti, derman'ın burnundan sıcrayan kanı gömleğime bulaşmıştı. Hemen bana bir gömlek aldırmalarını söyledim, zira toplantım vardı öğleden sonra. erman ofise gelince, oturmasını rica ettim. muhasebeyi aradım evraklar geldi. imzalamasını söyledim. baktı okudu teşekkür etti imzaladı artık usta başıydı. halil usta da ofisteydi ilk tebrik eden o oldu kalktım yanına geçtim elimi uzattım, "ellerim kirli vernik atıyodum" dedi. "oğlum bunların içinde büyüdüm ben" dedim. elini sıktım. öyle bi sıktı ki elimi bu verilen sorumluluğu hakkıyla yerine getireceğinin yegane işaretiydi.

- bu arada erman bi süprizimiz var sana
- nedir serkan bey?
- yılın çalışanı olmuşsun
- yani anlamadım?
- bilmiyor musun biz her yıl en çok çalışana 5000 tl veriyoruz.
- yok bilmiyordum.
- hesabına geçti şu anda.
- kabul edemem akşamki konuşmadan sonra yaptınız bunu di mi?
- soru sorma erman en çok çalışansın işte
- peki siz nasıl uygun gördüyseniz.
- pazartesi hazırla çocugu beraber gidicez.
- nereye?
- hastaneye nereye olcak erman
- peki serkan bey
- hadi kolay gelsin.
- sağolun serkan bey.