0
"hemen yemeğe geçelim mi?" diye sordu neslihan tatlı almış erman ulan adam benim kafadan bu da tatlıcı çıktı gerek yok falan derken çokta zorlamadım kötü hissetmesin diye kendini. yemeğe oturduk, rakı koydum. hanımı içmek istemedi. ufaklığa tüm biblolar falan ilginç geliyordu. evde görmediği için oynama ihtiyacı hissediyordu. Bizden yana sıkıntı yoktu tabi ama erman diken üstündeydi. "Sakin ol oğlum olmaz birşey." dedim. kadehler tokuşturuldu. içildi söylendi, herkesin keyfi yerindeydi. çok geç olmadan kalktılar zaten. yarın çalışıcak olmanın verdiği rehavet beni de yatağa soktu zaten uyuduk. kimseye de söylememiştik pazar geleceğimizi. sabah oldu erkenden kafada ampul yandı lan bu herifler pazar çalışıyorsa bi kıyak yapmak lazımdı ama ne?
- ne düşünüyorsun bebeğim
- bugun bi guzellik yapmak lazım çocuklara
- aynı şeyi bende düşündüm ama ne yapıcaksın ki?
- bu adamlar bugun çalışmıyor olsa aileleriyle piknik... aha buldum valla buldum.
- ne buldun bitanem?
- akşam üstü ailelerini toplasınlar servisle, mangal yapalım fabrikada süper olur.
- çok zekisin aşkım.
- sağol bebegim.
