4 yıl

babama teşekkür ettik "hadi eve gidin bakalım" dedi. "bu hafta gelmeyin işe" oha dedim kıyağa bak ulan bi hafta daha boşuz, arabaya bindik, ben sevinçliyim tabi, neslihan'da öyle. son dakika tatil olmuş okul gibiydik. abimler arkadaydı. elelerdi ama camdan dışarı bakıyodu ikisi de. çok üzülüyordum bu hallerine lan. iki arada bi deredelerdi. dikizden baktım, abi dedim.

- hıı?
- akşam evde miyiz?
- sence? gözlerini devirdi o esnada. anladım çıkası yoktu 180 derece yaptım tabi.
- evdeysek yemekle uğraşmasın kızlar giderken alalım birşeyler.
- tamam uyar. sesini bile zor duyuyorum amk.

ulan yanımdan zırt diye 3.20 geçti. durur muyum arkasından kaptırdım tabi. neslihan napıyorsun dedi. tanıyordum huur çocuğunu eski dava. yarışın birinde bana çarpıp kazanmıştı. abim sokak kapışmasına mı gircen diye dikilirken gördü plakayı mevzuyu biliyo tabi.

- bas dıbına koyim bas.
- basıyom dur yetişiriz şimdi.
- huur çocuğuna bak bi de makas atıyor.

vites küçültüp arabanın devrini yükseltip daha çabuk hızlanmasını sağladım 25 saniye sonra falan arkasındaydım zaten. selektör yapmaya başladım.