4 yıl

neslihan, işim olup olmadığını sordu.

- neden sordun bitanem
- bugün birşeyler yapsak ya?
- ne gibi hayatım?
- sinema mesela
- yok bebeğim hiç kaldıramam
- cafe? nargile falan
- o olur bak
- abinlerde gelir. abime bakarak sorar gibi söyledi.
abim;
- olur ne dersin eda?
- olur gidelim hadi.

anneme de sorduk istemedi bastık gittik kordona. bulduk bi mekan çöreklendik. başladık muhabbete.

eda: seko keyfin yerinde değil herhalde
ben: oha nerden gördün gözlük altından.
eda: eve geldiğinde bembeyazdın
neslihan: evet hayatım çok suratsız görünüyordun.
ben: ya annemin yanında anlatmadım. babam çocuğu kaldırmış. olan biteni anlattıım ağazları açık dinlediler beni. nargileden gözleri faltaşı gibi olana kadar çekiyordu neslihan hayretle dinlemedeydi. bu kadar şaşkın görmemiştim uzun zamandır onu. bu halini sevdiğimi bile unutmuşum. ters giden şeyler gene dolanmaya başladı aklımda.