koydum viskiyi kafam bi dünya çok dertliyim

part 12 ( kişilik oturması evrelerim 2 )

normalde insanlara günaydın demeyen biriyken .. o kızla konuşmaya başladıktan sonra sanki bir melek oldum amk.. anneme babama günaydın demeye başladım
okuldaki arkadaşlarımla gülüp eğlenmeye başladım .. kendime şaşıyordum..
bi gün tekrar nete gittim.. baktım kız msnde.. ama nasıl mutluyum anlatamam ohh bee dedim yaa bugün harika geçecek..
selam verdim.. pek tatmin edici bir cevap gelmedi.. neyin var diye sordum.
erkek arkadaşımla kavga ettik dedi.
o an başımdan kaynar sular döküldü.. o kızın erkek arkadaşı olacağını düşünmemiştim ve söyleyince yutkunamadım.
ellerim titredi yazarken ona.. neden ne oldu diye kısa bir cevap verdikten sonra başladı anlatmaya..
ben nedense onu teselli ediyor.. sanki hayatında 123123 tane kadınla beraber olan bir adam gibi ona fikir veriyordum..
sayende artık ağlamıyorum dedi.. konuşurken ağladını öğrenince içim cızz etti.. kim kıyabilirdi ona? kim üzebilirdi?
tekrar bi nefret aldı beni. kim o çocuk diye zırvalamaya başladım *

aynen bunları yaşıyorum şuan. sürekli olarak mal gibi teselli ediyorum. sevdiğim halde. ben onla çıkmayı düşündükçe o bana sarılıp kardeş olmaya sürükledi. dıbına koyayım hayatın. şimdi kıza aşık olsamda kardeş ayağına takılıyorum. beni kardeş olarak çok seviyo dans ediyoruz sarılıyoruz geziyoruz oturuyoruz. ama bi abiyle bi kız kardeş olur ya. aynen öyle. panpa bişe söyliyim mi ? insan kardeşini sevebilir bu onun değil kalbin muallakliğidir bile demiştim kıza. bi ara afalladık ama devam ediyoruz işte. off of amk :(