bugün 17 06 2010 babamın ölüm yıldönümü

bende babamı 3 sene önce kaybettim.
onsuz olmak cidden çok kötü bişey hani keşke hiçbirinizin babası ölmesin dicem ama hepimiz günü geldiğinde en sevdiklerimizden ayrılmak zorunda kalıcaz. belkide biz terkedicez onları yada onlar bizi yarı yolda bırakıp gidecekler.
çok özledim evet onunla oturup fenerbahçe maçlarını izlemeyi izlerken hakeme küfür etmeyi, sıcak yaz geceleri balkonda soğuk biralarımızla tavla oynamayı, kafamız estiğinde dağ başına çıkıp mangal yapmayı.
artık bunların hiçbirini yapamıyoruz tabi en fazla ben mezarına gidiyorum, işi bıraktım diyorum, sınavlar bozuk geçti diyorum cevap gelmeyeceğini bildiğim halde onunla konuşuyorum dertleşiyorum, anlatıyorum işte havadan sudan. bu hafta çok kötü oynadı bizim takım baba diyorum son maçta şampiyonluğu verdik diyorum (:
cevap gelmiyor ve bundan sonrada gelmeyecek biliyorum ama ona ait olan toprakdan bile hissediyorum dediklerini söylediklerini, çok zor olsada hissediyorum..
ama her güzel rüyanın bir sonu varmışya bizimkide o misal işte. liseli binler biliyorum babanıza kızdığınızda ana avrat giydiriyosunuz onlara içinizden içinizden ama unutmayın kaybettiğiniz zaman daha çok anlayacaksınız değerini.
keşke hala hayatta olsaydı, keşke hiç ağzını açıp bişey söylemeseydide orda salondaki televizyonun karşısındaki koltuğunda oturup dursaydı..
seni seviyorum be baba..