0
koşa koşa yağmur altında eve geldim.
kafam önümde apartmana girdim.
inşallah kimseyi görüp de selamlaşmak zrounda kalmam dedim kendi kendime.
çünkü çoğunuzn dediği gibi, biraz düşünmeden hareket etmek, selam falan vermek istiyor,
ama bundan da deli gibi korkuyordum.
bilmiyorum, saçma ama çekingenliği bir türlü atamadım.
koşa koşa apartmana çıktım ve alelacele anahtarı aradım,
hemen açtım, ayakkabınmı çabucak çıkardm,
arkamda kapı tıkırtısı duydum, sanırım bir komşuydu,
onu görmemek için
hemen daldım ve
kapıyı çabucak ama yavaşça kapatıp pc başına,
tek dostuma koştum...
